Cantuccini
Beeld en tekst: Merel Kamp
De Nederlandse taal kent veel bijzonder leuke uitdrukkingen en gezegden. "Dat zit wel snor", is een persoonlijke favoriet. Tegenwoordig zou dat misschien neerkomen op "Dat zit wel baard." Zowel snor als baard lijken me overigens verre van snor zitten en ik verdenk menig man met snor en/of baard ervan dat hij iets te verbergen heeft. Een zwakke kin, of een scheve bovenlip.
Zonde
Een andere uitdrukking is nog leuker "Een koekje van eigen deeg geven." De strekking is volledig duidelijk; je doet iemand hetzelfde kwaad aan als diegene jou aandeed. Maar waarom dan dat koekje? Als iemand je letterlijk een vies koekje heeft voorgeschoteld, dan weiger je als een verstandig mens de volgende keer gewoon beleefd. En als iemand je iets aandoet, moet je hem helemaal geen koekjes geven. Zonde van de energie.
Afvalrace
Je hoort wereldleiders niet verklaren dat ze Poetin of ISIS eens een koekje van eigen deeg zullen geven. Obama verklaarde onlangs: "We will degrade, and ultimately destroy ISIL (Islamitische Staat)." Had hij gezegd "We will bake and ultimately serve ISIL their own cookie." dan waren we daarmee in een vreemde aflevering van "The Great American Bake Off" terecht gekomen, waarin generaals, topchefs, huismannen en -vrouwen het tegen elkaar opnemen in een spannende afvalrace. Wie weet het koekje te bakken dat ISIL uit het veld zal slaan; hun eigen deeg, hun eigen ondergang?
Speculoosdebacle
Stel je voor dat elke politieke, religieuze of ideologische machtsstrijd voortaan wordt beslecht met een bakwedstrijd. Merkel stort zich op een citroenmeringue, die technisch perfect is, maar weinig smaak heeft. Poetin maakt een pavlova en pikt daarvoor stiekem al het fruit in van Hollande, die worstelt met zijn amandeltuilles. Obama heeft moeite met zijn pâte brisée, maar weet zijn baksels als geen ander te decoreren. Rutte valt helaas na een speculoosdebacle in ronde 1 al af.
CANTUCCINI (ca. 20 stuks)
1 eiwit
130 gram witte basterdsuiker
200 gram bloem
1,5 tl. bakpoeder
het merg van 1/2 vanillestokje
125 ml. zonnebloemolie
150 gram amandelen grofgehakt met vlies
1. Klop in een middelgrote kom met een houten lepel de eiwitten, de hele eieren, de suiker en het vanillemerg goed door elkaar.
2. Voeg hier langzaam de bloem, het bakpoeder en de olie aan toe. Doe dit beetje bij beetje en blijf goed roeren. Voeg vervolgens de noten toe en roer alles nog eens grondig door. Het resultaat is een een redelijk kleverige massa met noten. Dek deze af en laat een nacht opstijven in de koelkast.
3. Het is een dag later. De wereld is als nieuw! Verwarm de oven voor op 200 graden en bekleed een bakplaat met bakpapie. Maak van het deeg een langwerpig 'brood' midden op de bakplaat. Het is niet het gemakkelijkste deeg om mee te werken. Probeer een vorm te maken van ca. 30-35 cm lang.
4. Bak deze gedurende ongeveer 30 minuten. (Het brood zal uitlopen, schrik niet.) Haal uit de oven en schakel de oven terug naar 140 graden.
5. Snijd het langwerpige brood wanneer je het goed kunt hanteren in plakken van ca. 2 cm en bak deze plakken (eventueel in twee lichtingen) op een rooster gedurende ca. 15 minuten, of totdat ze volledig zijn uitgedroogd.
6. Eet en bewaar wat over is in een koektrommel.